Strategies that lead your team to the victory

           
English           Polish

Nike 2010 dla Tadeusza Słobodzianka

W laudacji wygłoszonej przez przewodniczącą jury prof. Grażynę Borkowską pojawiło się wiele dramatycznych pytań, które nasuwają się podczas lektury.

 - Chcemy wiedzieć co się stało z tamtą klasą. Dlaczego dzieci z jednej ławki stały się zagrożeniem dla siebie? Co stanowiło pierwszą rysę na zbiorowym portrecie? W jakim momencie żydowski kolega stał się Innym? Kiedy i dlaczego został wykluczony ze wspólnoty? (…) Tutaj nic nie ma sensu – nawet przebaczenie. Bo cóż znaczy indywidualny akt skruchy lub odpuszczenia win wobec kataklizmu, który się dokonał. Cóż pozostało? Nowe życie,litania imion dzieci, wnuków i prawnuków Abrama Piekarza, który jeszcze przed wojną wyemigrował za ocean. I płacz. Co oczyszcza? Czy w teatrze Tadeusza Słobodzianka jest miejsce na katharsis? – pytała prof. Borkowska.

Tadeusz Słobodzianek, dziękując za nagrodę powiedział, że jest to nagroda nie tylko dla niego, ale także dla polskiej dramaturgii.

Teatromani będą mogli zobaczyć „Naszą klasę” Słobodzianka w warszawskim Teatrze na Woli. Premiera przedstawienia w reżyserii Ondreja Spisaka już 16 października.

Dramat Tadeusza Słobodzianka to drugi (po „Pingpongiście” Józefa Hena) utwór literacki podejmujący temat mordu w Jedwabnem. Bohaterami są polscy i żydowscy uczniowie przedwojennej szkoły w małym miasteczku. Kolejne „lekcje” pozwalają poznać ich dramatyczne losy aż po współczesność - rosnącą niechęć, bestialski mord, pragnienie odwetu. Wspólnota uczniów rozpada się, ale też trwa związana złą pamięcią. Utwór nawiązuje do słynnego przedstawienia Tadeusza Kantora, ale wymowa dramatu jest wobec Kantora polemiczna. W „Umarłej klasie” powracające w sennych koszmarach „upiory kolegów, ofiar Zagłady, są sygnałem bezpowrotnej straty. U Słobodzianka odwrotnie - to są upiory, których najchętniej chcielibyśmy się pozbyć. Utrata byłaby błogosławieństwem, które zostało nam odmówione” - napisał o dramacie laureata Leonard Neuger, wybitny historyk literatury i tłumacz.

Podczas gali wręczono także Nagrodę Czytelników „Gazety Wyborczej”. Otrzymała ją dziennikarka „Gazety Wyborczej” Magdalena Grochowska za biografię „Giedroyc. Do Polski ze snu”.
W siódemce nominowanych – poza nagrodzonym dramatem Tadeusza Słobodzianka – znalazły się trzy tomy poezji, zbiór opowiadań, reportaż i biografia.

• „Dni i noce” - Piotr Sommer (Biuro Literackie, Warszawa)
• „Ekran kontrolny” - Jacek Dehnel (Biuro Literackie, Warszawa)
• „Jasne niejasne” Julia Hartwig (A5, Kraków)
• „Jerzy Giedroyc. Do Polski ze snu” - Magdalena Grochowska (Świat Książki, Warszawa)
• „Nasza klasa” - Tadeusz Słobodzianek (słowo/obraz terytoria, Gdańsk)
• „Nocni wędrowcy” - Wojciech Jagielski (WAB, Warszawa)
• „Śmierć czeskiego psa” - Janusz Rudnicki (WAB, Warszawa)

W jury pod przewodnictwem prof. Grażyny Borkowskiej zasiadali: Edward Balcerzan, Tadeusz Bradecki, Kinga Dunin, Tomasz Fiałkowski, Marcin Król, Adam Pomorski, Iwona Smolka i Joanna Tokarska-Bakir.